Τα δακράκια.
Ανάμεσα στον κόσμο που ακολουθούσε τον
Ιησού στο δρόμο για τον Γολγοθά ήταν και η μητέρα του η Παναγία. Περπατούσε
λυπημένη και από τα μάτια της έτρεχαν δάκρυα. Στο σημείο που έπεφτε το καθένα
από τα δάκρυά της φύτρωνε ένα μικρό κίτρινο λουλουδάκι, που σκορπούσε μεθυστική
μυρωδιά. Τα λουλούδια αυτά ονομάστηκαν δακράκια (οι γνωστές πασχαλούδες). Σε
πολλά χωριά ακόμη και σήμερα στολίζουν τον επιτάφιο κυρίως με δακράκια για να
θυμούνται τα δάκρυα της Παναγίας .
Οι παπαρούνες
Πάνω στο Γολγοθά κάτω από το Σταυρό του
Χριστού είχαν φυτρώσει πολλές άσπρες παπαρούνες. Συγκινημένες σαν να είχαν κι
αυτές καρδιά, ύψωσαν τα κεφαλάκια τους και φιλούσαν το ξύλο του σταυρού. Και
καθώς το αίμα έτρεχε από τις πληγές του βάφτηκαν όλες κόκκινες και παραμένουν
μέχρι σήμερα. Την παράδοση αυτή τη γνωρίζουν οι ζωγράφοι και δεν παραλείπουν να
ζωγραφίζουν παπαρούνες κάτω από το Σταυρό.
Το πληγωμένο πουλί.
Μπορεί μια μερίδα ανθρώπων να φέρθηκε
σκληρά στο Χριστό δεν έκαναν το ιδιο και μερικά πουλιά που βρέθηκαν στο
Γολγοθά. Κάθισαν πάνω στο σταυρό και τραγουδούσαν λυπημένα για όσα περνούσε ο Χριστός. Ένα πουλάκι
μάλιστα βλέποντας τα αγκάθια από το αγκάθινο στεφάνι να τρυπούν το μέτωπό
του άρχισε να τραβάει με το ράμφος του
τα αγκάθια ένα-ένα και να τα βγάζει. Ένα αγκάθι όμως το πλήγωσε στο λαιμό κι
από το αίμα του βάφτηκε κόκκινο το φτέρωμά στην τραχηλιά του.
Ο Χριστός ευλόγησε το καλό αυτό πουλάκι
που είναι η γνωστή μας καρδερίνα .